Zucht

‘t Wordt tijd dat ik even naar huis kom! Ik ben dan wel graag hier in China en de Chinezen hebben me graag maar soms kan dat zo frustrerend zijn! Vooral op het werk dan.

Een labo die blindelings (buitenlandse) procedures volgt voor bepaalde metingen zonder te weten wat ze nu eigenlijk net doen met als gevolg dat één identiek staal verdeeld in drie verschillende potjes tot drie verschillende resultaten kan leiden (niet altijd maar ik heb ze er al meer dan eens op betrapt). Een labo dat zelf even de resultaten kritisch bekijkt en beseft dat die éne meting écht niet kan is misschien toch te veel gevraagd.

Een nieuwe Chinese project engineer die dan toch niet van de snuggerste blijkt te zijn en ondanks dat ‘m meer ervaring heeft dan ik, staat ie me toch té vaak met open mond en onbegrijpelijk aan te staren wanneer ik hem iets probeer uit te leggen. Of antwoorden geeft die ik eerder van ‘n scholier middelbare school verwacht.

Chinese quality is niet enkel een berucht Chinees export product maar jammer genoeg ook een feit in China zelf. Aannemers die ondanks herhaalde en lichtjes dwingende opmerkingen van onzentwege koppig volhouden aan de ‘China way’… Ijzer van een laagje speciale roestvrije verf voorzien wanneer het regent of betongieten wanneer er nét die dag toch ‘n grote regenbui verwacht werd en dan toch volledig verrast kunnen zijn… Hoogtewerkers die dan toch een veiligheidsharnas dragen maar de ‘leeflijn’ gewoon over de schouder leggen… Er wordt hier vaker ingeboet op kwaliteit wanneer ze sneller moeten werken omdat een deadline niet gehaald kan worden (of zelfs wanneer die al lang voorbij is). Er wordt liever elk jaar opnieuw geinvesteerd in een goedkoop dak (zo’n ijzeren golfplaten geval over ‘n zeer grote oppervlakte) “omdat de typhoons het toch elk jaar vernielen, maar ja, tis wel goedkoop. *fier*” Wat, comparatief voordeel? Ik zou gaan denken dat als je al sinds jaar en dag elk jaar door dezelfde soort typhoons je daken verliest, dat er dan toch tenminste éne slimme een speciaal dak ontwerpt dat daar dan wel tegen kan?!

Soms moet ik hier dingen tot in detail op papier zetten, misschien omdat ze het na 1 of 2 keer nog niet begrijpen of gewoon -en waarschijnlijker- omdat ze schrik hebben door mij verantwoordelijk gesteld te worden wanneer ze het mis uitgevoerd hebben… ‘s Nachts wat stalen laten nemen in productie is iets wat ik liefst van al niét doe. De kans dat het mis uitgevoerd word is meer dan gewoon reeël.

Nu alweer 3 maand in China, hopelijk is mijn tolerantie grens nog net niet bereikt wanneer ik op 12 augustus terug naar huis vlieg!

Vanavond party met wat leuk volk zal me goed!

Tot gauw!

By Ruben Vandekerkhof

Biographical info comes here!

1 comment

  1. Tzal een fijn wederzien zijn. Heb gezien dat het bij u heel wat warmer is dan hier. Tot in augustus.

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *