Ga naar start. U passeert niet langs de gevangenis.

Het verschil tussen ergens een paar weekjes relaxi-taxi op vakantie gaan en ergens echt wonen is toch wel dat je van die kleine, interessante weetjes ontdekt. Het is bijvoorbeeld zo dat wanneer je op de snelweg meer dan 50% over de snelheidslimiet rijdt (en ‘gepakt’ wordt), je dat een niet-zo-leuke boete én een 3-tal maanden rijverbod oplevert. Máár, je bent hier veel vrijer om te kiezen wanneer je betaalt in vergelijking met thuis. Hier bestaat een “minnelijke schikking, te betalen binnen 30 dagen” niet echt. Wel moet je ervoor zorgen dat je wagen vrij is van alle verkeersinbreuken vóórdat je je wagen naar de jaarlijkse controle brengt. Vorige week was het plots nogal heel druk aan het politiestation dat we elke morgen passeren, ik dacht aan een of ander congres of bijeenkomst ofzo maar vanmorgen wist Selina het me duidelijker uit te leggen. Blijkbaar betaalt niet iedereen in China zijn boetes en omdat het allemaal zoveel werk en moeite kost, organiseren de flikken dan maar een soort van promotiecampagne. GedurendE ‘n week of 10 dagen mag iedereen die gepakt is voor ‘meer dan 50% te snel te rijden’, naar het politiekantoor komen, wat papiertjes invullen, een belachelijk laag bedrag betalen en zijn rijbewijs kan de overtreder gewoon blijven gebruiken. Gewoon omdat het kan en onder het motto dat ze anders het geld toch niet binnen krijgen. Jawadde, ik hoop dat ze dat niet doortrekken naar strafrechterlijke zaken. Misschien nog ‘n ideetje voor thuis?

Een ander interessant weetje, eentje over de één-kind politiek. Een controversiële politiek die werd ingevoerd in 1979 om de explosieve bevolkingsgroei een beetje tegen te gaan. De laatste jaren wordt er al wel eens hardop getwijfeld aan de effectiviteit van deze politiek (de overheid vindt het nog steeds een supermaatregel). Zo wordt er in academische kringen gevreesd dat de economische groei op lange termijn hierdoor gehinderd zal worden doordat een dalend geboortecijfer samen met een dalend sterftecijfer en een steeds langere levensverwachting zorgt voor een zeer snel vergrijzende Chinese bevolking.  De levensverwachting bij geboorte ligt nu op 73 jaar en voor elke meisje jonger dan 15 zijn er 1,16 jongens. Dat kan je natuurlijk niet echt een gezond evenwicht noemen. Er zijn ook uitzonderingen op deze regel (zie invoegsel), zo is dit niet van toepassing op niet Han-Chinezen (> 90% is Han Chinees in China), etnische minderheden kunnen dus meer kinderen hebben (alhoewel de Tibetanen dat tegenspreken) en kunnen boeren een tweede kind hebben als het eerste een meisje is. Wanneer je de regels toch overtreedt, riskeer je ‘n boete maar het bedrag van de boete was niet meegegroeid met de Chinese stijging in welvaart. Een tweetal jaar geleden hebben ze de boete gekoppeld aan het per capita inkomen van de regio waar de ‘overtreders’ wonen en varieert tussen 20.000 RMB (2000 €) in het binnenland tot 200.000 RMB (20.000 €) in de grote steden. Nog steeds een peulschil voor de rijke Chinese middenklasse. Dat heeft de overheid blijkbaar ook door en nu dreigen ze met dingen die hen wel raken. “The rich and famous have been shamed and stopped from receiving public honors. Pop stars can be barred from public shows or TV programs; and businessmen in the private sector, from government contracts.” Een truck om aan deze boete te ontkomen is om te bevallen in Hong Kong want kinderen van Chinese ouders, geboren in het buitenland tellen niet mee. En aangezien Hong Kong enkel op vlak van defensie en buitenlandse zaken afhankelijk is van Beijing (zie SAR), is een persoon geboren in Hong Kong niet helemaal hetzelfde als een persoon geboren op het Chinese vasteland (over Taiwan zal ik niet beginnen) 🙂

Af en toe moet de “National Population and Family Planning Commission” ook duidelijk maken aan de bevolking dat de one-child policy meer is dan een bladje papier. Zo wordt iedereen gratis voorzien van de nodige ‘birth control tools’ zonder de nodige propagande vergeten mee te geven natuurlijk.