Als ik zo de berichtgeving in China Daily volg, denk ik vaak dat China toch wel goed op weg is wat betreft voedselveiligheid. Sinds het ‘melamine in babymelk’- schandaal vorig jaar, doet de overheid zijn uiterste best om zo’n crisis in de toekomst te vermijden. Maar vandaag heb ik geleerd dat China nog ‘n ongelooflijk lange weg af te leggen heeft.Een klant van ons, Mengniu Diary, had ‘n klacht gekregen van een lokaal overheidsinspectiebureau (alles is hier eigenlijk wel van de overheid) dat er ‘n te hoog gehalte van Chroom in hun eindproduct zou zitten, gemaakt met onze gelatine. Gelatine is eigenlijk niet meer dan gehydrolyseerd collageen, een eiwit dat je vindt in huiden en beenderen en bestaat zuiver uit aminozuren, zonder dat zou leven niet mogelijk zijn. Onze grondstoffen (varkens- en runderhuiden) zijn een restproduct van de leerlooierijen waar verse (gepekelde) vellen gesplitst worden in 3 lagen waarvan de eerste en soms de tweede gebruikt worden om leer van te maken. De derde laag (en stukken van de 2e laag) gaan rechtstreeks naar die gelatinefabrieken die er eetbare gelatine (foodgrade gelatin) van maken. Restafval -ná het hele proces waarbij leer gemaakt wordt- wordt verzameld en gebruikt in die gelatinefabrieken die technische gelatine maken (industrial gelatin, lijm bv). Deze laatste categorie grondstoffen zijn tijdens het leerlooien-proces vervuild met ‘n hoog gehalte aan Chroom en mogen dus niet door ons gebruikt worden. Huiden van varkens, runderen en vissen verschillen lichtjes van elkaar in aminozuur samenstelling, meer bepaald het gehalte aan hydroxyproline en daarom kan het gehalte aan hydroxyproline gebruikt worden om de oorsprong van gelatine te achterhalen (varkens/rund danwel visgelatine). Het inspectiebureau dat de producten van Mengniu onderzocht, had blijkbaar hydroxyproline in het eindproduct gevonden en geconcludeerd dat het Chroomgehalte veel te hoog is. Een of andere onbenul bij dat inspectiebureau heeft dus ooit ‘n link gelegd tussen de met Chroom vervuilde grondstoffenstroom naar de industrial gelatine fabrieken (wat slechts ‘n fractie is van de totale gelatineproductie) en ‘n hoger hydroxyproline gehalte in varkens/runderhuiden in het algemeen. Conclusie: “Hoog hydroxyproline betekent hoog Chroom gehalte.” Nu moeten wij dus die overheid gaan uitleggen wat gelatine precies is en dan ook proberen duidelijk te maken dat er twee gescheiden grondstoffen stromen zijn en dat ‘n andere overheid ons controleert of wij niet stiekem die Chroom-rijke grondstoffen gebruiken. Een mogelijk gevolg zou kunnen zijn dat de overheid ons verbiedt producten van de leerlooierijen te gebruiken waardoor de leerlooierijen plots met ‘n waardeloze reststroom zitten en dat gelatinefabrieken ineens als een nieuwe speler op de markt voor verse grondstoffen komen waardoor de prijzen de pan zullen uitvliegen. En dat allemaal omdat er mensen dingen kunnen beslissen waar ze totaal niets van afweten.
Ik kan me echt niet inbeelden dat zich zoiets thuis zou kunnen afspelen binnen het Federaal Agentschap voor Veiligheid van de Voedselketen. Waarschijnlijk worden de topmensen bij het Chinese FAVV gewoon gekozen zoals overal, op basis van hun verdiensten voor de Partij en niet op basis van hun studie of achtergrondkennis van de materie. Wat niet weet, niet deert, zeker?
Logica in China is soms heel raar. Onze blending manager was deze week een klant gaan bezoeken die ‘n klacht had over onze gelatine. Die klant maakt speelgoed dat tegelijkertijd eetbaar is, gewoon omdat kinderen wel ‘n keer aan dat speelgoed (in dit geval een 50 cm lange slang) kunnen gaan knabbelen en als ze dat speelgoed dan eetbaar maken dan is dat niet zo erg. Waarom ze het dan ook nog ‘n keer laten ruiken en smaken zoals echt snoep snap ik al helemaal niet…
Of dan komt een klant met een klacht en wordt er langs onze kant automatisch de vraag gesteld over welke levering het ging maar dat blijken ze dan vergeten te zijn. Ja, ga dan maar ‘n keer zoeken naar ‘n oplossing. Of klanten die snoepgoed maken met een standaard receptuur en dat blijkt voor onze gelatine niet perfect te werken. Als er dan vragen gesteld worden over zeer belangrijke parameters in hun receptuur dan weten ze eigenlijk niet goed waarom dit of dat zo is… “Wij gebruiken eigenlijk gewoon een universeel receptuur maar weten niet waarom we zus of zo doen.” Waarschijnlijk ooit ‘n receptuur gekopieerd zonder er ook even de nodige achtergrond informatie bij te vragen… Heel normaal in China… Soms is dat wel om tegen de muren op te lopen 🙂
