Losing face

Wow, vandaag ‘n paar dingen bijgeleerd van de Chinezen… Deze morgen was er ‘n kleine meeting over ‘wat doen met de productie gedurende Springfestival’? Springfestival is het Chinees nieuwjaar en alles draait dan op ‘n lagere snelheid en vele mensen (migrantarbeiders) vertrekken dan massaal terug naar hun families. Veel bedrijven zijn daardoor genoodzaakt te sluiten gedurende 10 dagen of 2 weken. Nu is voor gelatineproductie deze tijd van het jaar ideaal om te produceren dus wordt er hier liever niet gestopt.Dus werd er gepraat over de vergoeding voor de arbeiders om te blijven werken in plaats van terug naar huis te gaan en werd er gekeken of er voldoende mensen beschikbaar zouden zijn voor de raw materials te bewerken. Een groot deel van de huiden wordt manueel en een kleiner deel wordt machinaal in stukken gekapt (slechts tijdens 1 van de 3 shiften). Mr. Ni, de production supervisor, vertelde dat ie een tweede machine nodig had zodat ie twee shiften kon werken met de machine. Waarop Mr. Ai, onderhoudsverantwoordelijk, reageerde “Kunt ge uw werk dan niet zo organiseren dat je dezelfde machine gedurende twee shiften gebruikt?”. Maar dit werd door Mr. Ni als ‘n kritiek op zijn werk beschouwd en zoiets doe je beter niet in ‘n volle vergaderzaal. Perfect voorbeeld van ‘losing face‘. Amai, die was lastig! Zelden iemand zo lastig gezien… Probleem van Mr. Ni was eigenlijk dat ie wilde zeggen “Ik heb eigenlijk mensen te kort om de machine gedurende twee shiften draaiende te houden”… Perfect voorbeeld van dat Chinezen niet altijd zeggen wat ze denken. Heb ondertussen al geleerd dat ik sommige dingen op 2 of 3 verschillende manieren moet vragen om er toch zeker van te zien dat de boodschap -in beide richtingen- goed is toegekomen…